جنایات وهابیت :
12 هزار وهابى غافلگیرانه به ضریح امام حسین(علیه السلام) هجوم آوردند، بعد از آن که به غنائم عظیمى دست یافتند، پیرمردها و زنها و کودکان به شمشیر عرب‌هاى وحشى قتل عام شدند، قساوتشان هرگز اشباع نمى شد و آنقدر کشتند که خون مثل نهر آب جارى شد.
به گزارش 73 فرقه به نقل از رهیافتگان، از اوایل تشکیل حکومت آل سعود گاهى وهابیها به شهر و نواحىمختلف عراق حمله مى کردند بنابه نوشته مورخان حملات وهابیها بهکربلا و نجف از سال۱۲۱۶، زمان حکومت عبدالعزیز آغاز شد و تابعد از سال ۱۲۲۵ دوران حکومت سعود بن عبدالعزیز ادامه داشت ودر طول مدت دوازده سال چندین بار کربلا و نجف و مناطق مرزى عراق مورد تاخت و تاز وهابیها قرار گرفت.
ظاهرا نخستین بار در سال۱۲۱۶ بود که سعود بن عبدالعزیز بالشگر عظیمى به کربلا حمله کرد. صلاح الدین مختار، از نویسندگان وهابى در این باره چنینمىنویسد: «در سال۱۲۱۶، امیر سعود(پسر عبدالعزیز) در راس سپاهى ازمردم نجد و عشایر جنوب و حجاز و تهامه و نواحى دیگر به قصدعراق حرکت نمود و در ماه ذیقعده به شهر کربلا رسید و آن رامحاصره کرد، سپاه مذکور باروى شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در کوچه و بازار و منازل به قتل رسانیدند و نزدیک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارج شدند و در آبى به نام ابیض گرد آمدند، خمس اموال را خود سعود برداشت و بقیه را به هر پیاده یک سهم و به هر سواره دو سهم قسمت کرد» .
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که: «در سال۱۲۱۶ در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیع شهرنشینان و بادیه نشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاط دیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(علیه السلام) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد.
سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و بهزور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانه ها به قتل رسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند،نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند.»
مورخ نجدى، شرح واقعه مزبور را اینطور نوشته است که:
«در سال۱۲۱۶ در ماه ذیقعده سعود، با سپاهى مرکب از جمیعت شهرنشینان و بادیه نشینان نجد و جنوب و حجاز و تهامه و نقاط دیگر به قصد حمله به سرزمین کربلاى حسینى(علیه السلام) حرکت کرد و دربیرون شهر فرود آمد. سپاه مزبور دیوار شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند، بیشتر مردم را در بازارها و خانه ها به قتل رسانیدند و گنبد روى قبر را ویران ساختند و صندوق روى قبر راکه زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده شده بود، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا ونقره و قرآنهاى نفیس و غیر آنها هرچه یافتند، غارت کردند، نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالى که قریب به دو هزار تناز اهل کربلا را کشته بودند .
صلاح الدین مختار، پس از نقل سخن ابن بشر، مى گوید که: «امیر سعود به شهرى حمله برد و قتل و غارت کرد که در نظرشیعه، شهرى است که رعایت احترام آن لازم است».
و یکى از مستشرقین درباره جنایات هولناک وهابیها در کربلا،مى نویسد: «۱۲ هزار وهابى غافلگیرانه به ضریح امام حسین(علیه السلام) هجوم آوردند، بعد از آن که به غنائم عظیمى دست یافتند، هرچه مى توانستند با خود حمل کردند و هرچه باقى ماند، طعمه حریق ساختند، پیر مردها و زنها و کودکان به شمشیر عرب‌هاى وحشى قتل عام شدند، قساوت شان هرگز اشباع نمى شد و آنقدر کشتند که خون مثل نهر آب جارى شد و در نتیجه در این حمله سبعانه بیش ازچهار هزار نفر به قتل رسیدند و آنچه غارت کردند و با خودبردند بیش از چهار هزار بار شتر بود و بعد از غارت و کشت وکشتار ضریح امام و هرچه در اطراف آن بود، کوبیدند و به صورت تل خاکى درآوردند و همه چیز را ویران ساختند و به خصوص مناره ها و قبه ها را به اعتقاد این که از طلا ساخته شده اند».
مرحوم علامه سید محمد جواد عاملى مولف «مفتاح الکرامه» که حمله سبعانه وهابیان به کربلا و نجف در حال حیات او اتفاق افتاده و خود شاهد حمله آنها به نجف بوده در خاتمه جلد پنجم«مفتاح الکرامه» مى نویسد: «سعود وهابى که در سرزمین نجد سر به شورش برداشته و در منطقه آشوب به پا کرده بود، بدعت‌هاى زیادى در دین گذاشت و خونهاى زیادى از مسلمانان بریخت و قبور ائمه شیعه را با خاک یکسان کرد و در سال۱۲۱۶ به مشهد حسین(علیه السلام) هجوم بردند، مردان وکودکان را کشتند، اموال مردم را گرفتند و در بى احترامى نسبت به آستان مقدس زیاده روى کردند و آن را ویران ساختند و از ریشه درآوردند و آنچنان در حرم شریف فساد و ویرانى بار آوردند که خدا مى داند.»
منبع : فارس
- يكشنبه ۱۴ ارديبهشت ۹۳
- ۰۶:۳۶
- ۹۱۶
- ۱
