حضرت امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) :
إنَّما بَدءُ وُقوعِ الفِتَنِ أهواءٌ تُتَّبَعُ، وأحکامٌ تُبتَدَعُ، یُخالَفُ فیها کِتابُ اللّهِ، ویَتَوَلّى عَلَیها رِجالٌ رِجالًا عَلى غَیرِ دینِ اللّهِ.
فَلَو أنَّ الباطِلَ خَلَصَ مِن مِزاجِ الحَقِّ لَم یَخفَ عَلَى المُرتادینَ، ولَو أنَّ الحَقَّ خَلَصَ مِن لَبسِ الباطِلِ انقَطَعَت عَنهُ ألسُنُ المُعانِدینَ، ولکِن یُؤخَذُ مِن هذا ضِغثٌ ومِن هذا ضِغثٌ فَیُمزَجانِ! فَهُنالِکَ یَستَولِی الشَّیطانُ عَلى أولِیائِهِ، ویَنجُو الَّذینَ سَبَقَت لَهُم مِنَ اللّهِ الحُسنى.
«آغاز پیدایش فتنه ها، هوسهایى دنبال شده و احکامى بدعت نهاده شده است که با کتاب خدا مخالفت دارند و بر اساس آنها و بر خلاف دین خدا، برخى، ولایت برخى دیگر را مى پذیرند. پس اگر باطل با حق در نمىآمیخت، بر حقجویان، پوشیده نمى مانْد و اگر بر حق، جامه باطل نمى پوشاندند، زبان معاندان از آن، کوتاه مى شد؛ (یعنی حق زیر سؤال نمی رفت) امّا اندکى از این و اندکى از آن مى گیرند و به هم مى آمیزند و در این جاست که شیطان بر دوستانش مسلّط مى شود و [تنها] کسانى که لطف الهى بر آنها پیشى گرفته، نجات مى یابند.»