بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) : امت من بر ۷۳ فرقه تقسیم خواهند شد که فقط یک گروه از آن در بهشت و ۷۲ فرقه در دوزخ خواهند بود
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟
پاسخ: بله موارد بسیاری وجود دارد که در چند مقاله پیشین، اشاره ای کوتاه و گذرا داشتیم و در این یادداشت اعتراف صریحی از یک کتاب علمی معتبر در این باره نقل می کنیم:
الْقَوْل الأْوَّل: جَوَازُ التَّوَسُّل بِالأْنْبِیَاءِ وَالصَّالِحِینَ حَال حَیَاتِهِمْ وَبَعْدَ مَمَاتِهِمْ. قَال بِهِ مَالِکٌ، وَالسُّبْکِیُّ، وَالْکَرْمَانِیُّ، وَالنَّوَوِیُّ، وَالْقَسْطَلاَّنِیُّ، وَالسَّمْهُودِیُّ، وَابْنُ الْحَاجِّ، وَابْنُ الْجَزَرِیِّ.
قول اول : جواز توسل به انبیاء و صالحین در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.مالک و سبکی و کرمانی و نووی و قسطلانی و سمهودی و ابن الحاج و ابن الجزری این نظر را داشته اند.
الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ج4، ص24
( در نگارش این مقاله، از برخی مطالب سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر عج استفاده شده است )
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟
پاسخ: در این باره موارد گوناگونی وجود دارد که در این شماره هم به یکی دیگر از آنها می پردازیم:
محمد بن منکدر
در کتاب تاریخ مدینة دمشق درباره ایشان، چنین روایت شده است:
قال : ویأت فی المسجد متلوذا بقبر رسول الله (ص) مرة ، وبمنبره مرة ، حتى کاد یصبح ، فإذا شخص فی السواد یقول له : دونکها یا محمد قال : فمد یده ، فإذا صرة فیها ثمانون دینارا قال : وغدا علیه الرجل ، فدفعها إلیه ...
مشکلی داشت و به قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پناهنده می شد و به ایشان توسل می کرد و می گفت: یا محمد! دستش را سمت ضریح مطهر دراز کرد و کیسه ای گرفت که در آن 80 دینار بود.
منبع: ابی القاسم علی بن الحسن ابن هبه الله بن عبد الله شافعی، تاریخ مدینه دمشق، ج 56، ص 61.
( در نگارش این مقاله، از برخی مطالب سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر عج استفاده شده است )
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است?
پاسخ: بله موارد متعددی می توان یافت که در هر مقاله به یک مورد اشاره می کنیم:
نفر سوم: ابن الحاج (از علمای مالکی) ایشان در یکی از کتاب های خودش می نویسد: « فمن توسل به أو استغاث به أو طلب حوائجه منه فلا یرد ولا یخیب لما شهدت به المعاینة والآثار ... » هر کس به پیامبر (صلی الله علیه و آله) توسل کند یا به آن حضرت استغاثه کند یا این که حوائج خود را از پیامبر (صلی الله علیه و آله) بخواهد، حاجت او رد شدنی نیست و ناامید نمی شود. من خودم شاهد بودم مواردی را که از حضرت حاجت خواستند و حاجت خود را هم گرفتند .
الفاسی العبدری (ابن الحاج )، ابو عبد الله محمد بن محمد، المدخل، ج1، چاپ مکتبه دار التراث قاهره، ص 285.
( در نگارش این مقاله، از برخی مطالب سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر عج استفاده شده است
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟
پاسخ: موارد متعددی هست که در یادداشت قبلی به یک مورد اشاره کردیم و اکنون مورد دوم را معرفی می کنیم:
علامه سمهودی
ایشان کسی است که جناب ابن عماد حنبلی در باره ایشان می گوید: الامام القدوة الحجة ...
یعنی کسی که هم الگو است و هم حجت.
ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج 8، ص 50.
سمهودی در کتاب وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، جلد 5، چاپ مؤسسه الفرقان مکه مکرمه و مدینه منوره، می گوید:
اعلم ان الاستغاثة والتشفع بالنبی (ص) وبجاهه وبرکته الی ربه تعالی من فعل الانبیاء والمرسلین وسیر السلف الصالحین، واقع فی کل حال قبل خلقه (ص) وبعد خلقه فی حیات النبویة ومدة البرزخ وعرصات القیامة .
بدان استغاثه (یعنی مستقیم کمک خواستن از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مثلا بگوییم ای رسول خدا به فریادم برس ) و طلب شفاعت از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و مقام و برکت آن حضرت، از کارهای انبیاء و پیامبران و سیره سلف صالح در هر حال چه قبل از خلقت و چه بعد از خلقت و در برزخ و در قیامت بوده است.
سمهودی، وفاء الوفاء باخبار المصطفی، با تحقیق دکتر قاسم سامرایی، چاپ مؤسسه الفرقان، ج 5
( در نگارش این مقاله از برخی مطالب سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر (عج) استفاده شده است)
سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟
پاسخ: با یک بررسی کوتاه موارد بسیاری می توان یافت که ان شاء الله در هر مقاله به یک مورد اشاره می کنیم:
بررسی کوتاه استدلال وهابیت بر رد و نفی توسل:
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=10091
(دیدن این کلیپ به عزیزان توصیه می شود)
در ادامه مباحث توسل و بررسی شبهات پیرامونی آن، گفتگویی کوتاه آورده ایم از دو دانشمند شیعه و وهابی که درباره این موضوع به مباحثه پرداخته اند:
شیعه: استدلال شما برای اثبات شرک شیعه چیست؟
وهابی: ما بر اساس این استدلال، شیعه را مشرک و کافر می دانیم:
الف) شیعه، توسل می کند. ( از غیر خدا حاجت و کمک می خواهد )
ب) هرکس توسل کند، مشرک است.
نتیجه) پس شیعه مشرک است.
شیعه: ولی توسل در قرآن هم آمده است!!
سنی: کدام آیه را می گویید؟
شیعه: در آیه 97 سوره یوسف، فرزندان یعقوب به پدرشان می گویند (یا ابانا استغفرلنا) یعنی ای پدر برای ما استغفار کن و حضرت یعقوب هم نه تنها از این که به او متوسل شده اند، انتقاد و نهی نمی کند بلکه برای شان استغفار هم می کند. چرا که قرآن در ادامه آیه شریفه می فرماید:
(قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ) یعنی به زودی برایتان استغفار می کنم! این نشان می دهد که توسل، مشروع است و مورد تایید پیامبر خدا!
وهابی: ولی در آن زمان حضرت یعقوب زنده بود. شما شیعیان از امامان مرده خود حاجت می خواهید!
شیعه: اولا تعبیر مرده تعبیر مودبانه ای نیست. چرا که ما معتقد به شهادت آل الله هستیم. ثانیا شما اول گفتید کمک خواستن از غیر خدا، اشکال دارد و این موضوع در مرده و زنده بودن آن شخصی که از او کمک می خواهیم، تاثیری ندارد. به عبارت دیگر اگر کمک خواستن از غیر خدا، شرک باشد آن موقع دیگر فرقی نمی کند که آن شخص مرده است یا زنده. زیرا اصل کار ( یعنی کمک خواستن از غیر خدا ) از نظر شما رفتاری مشرکانه و غیر توحیدی است.
نهایتا شما می توانید بگویید که شیعه با این کار، نادانی خود را نشان می دهد. چرا که امامان آن ها صدای شان را نمی شنوند و توانایی تصرف در عالم ندارند که البته این مساله هم خطایی آشکار است و در کتاب های خود شما می توان اشکالاتش را یافت.
شبهه:
مگر حضرت علی علیه‌السلام غیرت نداشت که اجازه بدهد به همسرش جسارت کنند؟! چرا در برابر اقدام عمر عکس‌العملی نشان نداد و سکوت کرد؟!
جواب:
هم منابع شیعی و هم منابع اهل سنت عکس‌العمل بسیار تند حضرت را در ذکر کرده‌اند:
مثلاً آلوسى مفسر مشهور اهل سنت می‌نویسد:
... علی (ع) ناگهان از جا برخاست و گریبان عمر را گرفت و او را به‌شدت کشید و بر زمین زد و بر بینى و گردنش کوبید...
چرا حضرت علی علیه السلام بعدها که قدرت پیدا کردند انتقام خون حضرت زهرا (س) را نگرفتند و اقدامی انجام ندادند؟!
خود ایشان به این پرسش به صراحت پاسخ داده‌اند:
«به خدا سوگند که اگر خطر تفرقه در بین مسلمین و بازگشت کفر و نابودى دین در میان نبود، با آنها (که جسارت کردند) این گونه برخورد نمی‌کردیم»
...وَ ایْمُ اللَّهِ لَوْ لَا مَخَافَةُ الْفُرْقَةِ بَیْنَ الْمُسْلِمِینَ وَ أَنْ یَعُودَ الْکُفْرُ وَ یَبُورَ الدِّینُ لَکُنَّا عَلَى غَیْرِ مَا کُنَّا لَهُمْ عَلَیْه..
(بحارالانوار، مجلسى، ج32، ص61)
یکی از موضوعات مهم در میان مسائل گوناگون اختلافی بین شیعه و برخی مذاهب دیگر، مساله محوری توسل بوده و هست. مخالفان شیعه از این ابزار به عنوان حربه ای جهت اتهام زنی به شیعه و حتی تکفیر آن ها استفاده کرده و می کنند. ان شاء الله در سلسله یادداشت هایی به این موضوع مهم و اساسی خواهیم پرداخت و پرده از راز مغالطه سلفی ها برخواهیم داشت. منتظر باشید ...
این هم از سلاح عجیب ضبط شده از یکی از دراویش آشوبگر خیابان پاسداران تهران
طراح قالب و مدیر وبلاگ: سید محمد علوی زاده
کپی برداری از مطالب با ذکر منبع و افزودن لینکش سایت باعث امتنان و مسرت است و بدون آن بلامانع
دریافت
