وزیرستان شمالی با توجه به منطقه‌ای که محل درگیری دولت‌های پاکستان و افغانستان و همچنین آمریکا و متحدانش بوده، به مکان استقرار گروه‌های تروریستی بسیاری تبدیل شده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در اسلام‌آباد، وزیرستان شمالی منطقه‌ای است که به محل درگیری بین دولت های پاکستان و افغانستان همچنین آمریکا و متحدانش بدل شده است.
وزیرستان یکی از مناطق هفت گانه مشهور به مناطق قبایلی آزاد و هم مرز با ایالت خوست افغانستان است. این منطقه از نظر جغرافیایی منطقه‌ای صعب‌العبور دارای دره‌هایی عمیق و کوه‌هایی بلند و از این جهت هم جایی بسیار مناسب برای گروه‌های گریز از مرکزی است که ناتو و آمریکایی‌ها آنها را تروریست می‌دانند.
دولت‌ها و نیروهای بیرون از منطقه نمی‌توانند به وزیرستان شمالی دسترسی داشته باشند به همین علت این منطقه محل مناسبی برای استقرار گروه‌های شبه‌نظامی است.
منطقه وزیرستان به صورت نیمه استقلال اداره می‌شود و ارتش پاکستان ارتباط نزدیکی با گروه‌های تروریستی این منطقه دارد با این وجود همیشه این موضوع را انکار می‌کند.
القاعده
شبکه القاعده در سال 1988 در پیشاور پاکستان تاسیس شد و فعالیت خود را در مناطق قبایلی شمال غرب این کشور که با افغانستان هم‌مرز است آغاز کرد.
القاعده توانست در مدت زمان بسیار کمی جایگاه خود را در وزیرستان شمالی مستحکم کند. عمده‌ترین شبه‌نظامیانی که در این منطقه حضور دارند سازمان القاعده و گروه‌هایی هستند که زیر مجموعه القاعده فعالیت می‌کنند.
گروه‌های زیر مجموعه‌ای که با القاعده کار می‌کنند، عبارتند از طالبان پاکستان، گروه طالبان افغانستان، شبکه حقانی، گروه حزب التحریر، جبهه آزادی بخش چچن، گروه‌هایی از ایغورها و مسلمانان چین، جماعت اسلامی اندونزی و مالزی و بنگلادش نیز در این منطقه حضور دارند.
گفته می‌شود متحدان القاعده در پاکستان از جمله لشکر جنگوی و لشکر طیبه، به مخفی شدن تروریست‌های رده بالای القاعده کمک کرده‌اند.
حافظ محمد سعید، سرکرده لشکر طیبه به اسامه بن لادن در تاسیس شبکه القاعده در سال 1988، کمک کرده بود. گروه تحت رهبری او عامل حملات به بمبئی در سال 2008 بود که منجر به کشته شدن 174 نفر شد.
القاعده تا مدتی سازماندهی جنگجویان عرب را در وزیرستان شمالی به عهده داشت و حتی برای اعزام شبه‌نظامی به سوریه نیز وارد عمل شد.
با اینکه گفته می‌شود القاعده در پاکستان تضعیف شده اما این گروه هنوز هم فعالیت گسترده‌ای در وزیرستان شمالی دارد.
کارشناسان معتقدند القاعده به صورت مستقیم فعالیت نمی‌کند و از سایرگروه‌ها برای گسترش فعالیت‌های تروریستی خود استفاده می‌نماید.
شبکه حقانی
شبکه حقانی یک گروه شبه‌نظامی در مناطق مرزی افغانستان و پاکستان است که عملیات‌هایی را علیه نیروهای ناتو، آمریکا و دولت افغانستان سازماندهی می‌کند.
با اینکه شبکه حقانی در مناطق مرزی افغانستان به ویژه پکتیا، پکتیکا و خوست فعالیت دارد، مقر اصلی این شبکه تروریستی مناطق مرزی وزیرستان شمالی است.
رهبری این گروه که ارتباط بسیار نزدیکی با طالبان دارد، بر عهده جلال‌الدین حقانی از رهبران مجاهدین افغانستانی در دوران جنگ با شوروی و پسرش سراج‌الدین حقانی است.
رهبران شبکه حقانی بیشتر از قبیله «زدران» قوم پشتون ساکن ولایت پکتیکا هستند.
مولوی جلال‌الدین حقانی در سال 1370 موفق شد شهر خوست مرکز ولایت خوست را از چنگ حکومت نجیب‌الله درآورد. وی چند سال بعد متحد طالبان شد و در حکومت طالبان پست‌هایی همچون فرماندهی طالبان در شمال کابل، وزیر مناطق مرزی و امور قبایلی را بر عهده گرفت.
آمریکا گفته است که شبکه حقانی از جولانگاه‌های امن خود در پاکستان دست به عملیات می‌زند و بارها از پاکستان خواسته است ارتباط خود با شبکه حقانی را قطع کند.
ارتش پاکستان ارتباط بسیار نزدیکی با شبکه حقانی داشت اما به دلیل خیانت‌هایی که برخی از اعضای این شبکه انجام دادند مجبور به تصفیه این شبکه تروریستی شد.
برخی از اعضای شبکه حقانی در اسلام‌آباد پایتخت پاکستان به طرز مشکوکی ترور شدند و جنگنده‌های ارتش نیز مقر این گروه در وزیرستان شمالی را هدف قرار دادند که گفته می‌شود سازمان اطلاعات پاکستان این عملیات‌ها را برای کنترل بیشتر و پاکسازی شبکه حقانی طراحی و اجرا کرده است.
کارشناسان نظامی از شبکه حقانی به عنوان برگ برنده پاکستان در افغانستان یاد می‌کنند.
شبه‌نظامیان آسیای مرکزی
با اینکه شبه‌نظامیان ترکستان شرقی یا همان ایغورها نیز در وزیرستان شمالی فعال هستند اما ازبک‌ها قدرتمندترین گروه تروریستی آسیای مرکزی در وزیرستان شمالی می‌باشد. همه جنگجویان آسیای مرکزی علیه پاکستان فعالیت می‌کنند و گفته می‌شود از جانب آمریکا و هند تحت حمایت قرار دارند.
کارشناسان بیان می‌کنند شبه‌نظامیان آسیای میانه به لحاظ عقیدتی سخت‌گیرتر از طالبان هستند و از نظر قوای بدنی قویتر از طالبان و به لحاظ جثه، قوی هیکل‌تر از سایر شبه نظامیان می‌باشند.
از عملیات تروریستی در پایگاه نیروی هوایی مهران، اسکله نیروی دریایی کراچی تا حادثه مدرسه پیشاور همه جار رد پای جنگجویان ازبک دیده می‌شود.
شبه‌نظامیان ازبک با تشکیل گروه حرکت اسلامی ازبکستان در سال 1989 فعالیت خود را آغاز کردند و طاهریولداشوف و جمعه نمنگانی سرپرستی شبه‌نظامیان ازبک را به عهده گرفتند.
در سال 1990 حرکت اسلامی ازبکستان روابط نزدیکی با تجار منطقه برقرار کرد و گروهی به نام ادولت به معنای عدالت نیز تشکیل دادند.
در سال 1991 جنگجویان ازبک در اولین عملیات خود مرکز کمونیستی دولت ازبکستان را تصرف کردند.
دولت ازبکستان با ممنوعیت فعالیت حرکت اسلامی ازبکستان به تعقیب این شبه نظامیان پرداخت و از آن پس جنگجویان ازبک به افغانستان و تاجیکستان گریختند.
در سال 1998حرکت اسلامی ازبکستان علیه دولت قرقیزستان و ازبکستان اعلام جهاد کرد.
طاهر یولداشوف و نمنگانی عنوان کردند خواهان تشکیل حکومت اسلامی در قرقیزستان و ازبکستان هستند و همین نظریه تشکیل حکومت اسلامی بود که آنها را با طالبان افغانستان پیوند داد.
حرکت اسلامی ازبکستان به خاطر تفکرات خود (تشکیل حکومت اسلامی) به سرعت توانست با طالبان و القاعده ارتباط برقرار کند.
جنگجویان ازبک در سال 2000 عملیات های تروریستی زیادی در ازبکستان و قرقیزستان انجام دادند که بر اثر آن تعداد زیادی از این شبه‌نظامیان نیز کشته شدند.
طاهر یولداشوف با ملا‌عمر رهبر طالبان افغانستان بیعت کرد و بعد از اینکه جمعه نمنگانی در سال 2001 کشته شد یولداشوف به تنهایی رهبری حرکت اسلامی ازبکستان را به عهده گرفت.
بعد از حادثه 11 سپتامبر طاهر یولداشوف منطقه فاتا از مناطق چند‌گانه قبایلی پاکستان را به عنوان مقر جدید خود انتخاب کرد.
بعد از سرازیر شدن شبه‌نظامیان ازبک به مناطق قبایلی پاکستان ملا نذیر از رهبران طالبان وزیرستان جنوبی که با ارتش پاکستان هم‌پیمان بود طی سال‌های 2007 تا 2008 شبه نظامیان ازبک را از بیشتر مناطق قبایلی بیرون کرد.
ملا نذیر که توسط ارتش پاکستان پشتیبانی می‌شد تعداد زیادی از شبه‌نظامیان ازبک را کشت و بقیه به وزیرستان شمالی گریختند که در حال حاضر نیز در این منطقه مستقر هستند.
در سال 2009 طاهر یولداشوف در حمله پهپادهای آمریکایی کشته شد و ابو عثمان عادل سرپرستی حرکت اسلامی ازبکستان را به عهده گرفت.عادل قدرت شبه نظامیان ازبک را در پاکستان و شمال افغانستان افزایش داد.
ابو عثمان عادل پیوند بین جنگجویان ازبک و طالبان را مستحکم‌تر کرد تا اینکه در آوریل سال 2012 در حمله پهپادهای آمریکایی به میرانشاه مرکز وزیرستان شمالی کشته شد. بعد از کشته شدن ابو عثمان عادل فردی به نام عثمان‌غازی سرپرستی جنگجویان ازبک را به عهده گرفت.
عثمان غازی به عنوان سومین فرمانده بزرگ حرکت اسلامی ازبکستان سرپرستی این گروه را به عهده دارد.
شبه نظامیان ازبک روابط بسیار خوبی با طالبان پاکستان برقرار کرده‌اند و در حال حاضر در منطقه میر‌علی از توابع وزیرستان‌شمالی مستقر می‌باشند.
جنگجویان ازبک به عملیات‌های تروریستی مشترک با طالبان روی آورده‌اند و در بیشتر عملیات‌های تروریستی بزرگ داخل پاکستان شبه نظامیان طالب و ازبک هر دو دیده می‌شوند.
طالبان وزیرستان شمالی
طالبان وزیرستان شمالی شبه‌نظامیان محلی هستند که به سبب همکاری با ارتش پاکستان توانسته‌اند نفوذ زیادی در این منطقه داشته باشند.
حافظ گل بهادر، رهبر طالبان وزیرستان شمالی در سپتامبر 2006 با دولت پاکستان توافقنامه صلح امضا کرد، با این حال، وی در 26 می 2014 از این معامله دست کشید و از قبایل در وزیرستان شمالی خواست تا خانه‌هایشان را ترک و به مکان‌های امن بروند.
وی همچنین درخواست کرده بود قبایل به جای پناه گرفتن در اردوگاه‌های دولت به افغانستان نقل مکان کنند.
فعالیت گروه وی توسط دولت ممنوع نشد و این گروه ارتباط نزدیکی با تحریک طالبان پاکستان پیدا کرد. این گروه ارتباط خوبی با شبکه حقانی دارد.
با اینکه طالبان وزیرستان شمالی در برخی موارد با ارتش دچار اختلاف شدند، اما یک گروه شبه‌نظامی قدرتمند هستند و بارها برای جنگیدن با طالبان پاکستان و جلوگیری از نفوذ آنها در مناطق قبایلی با پاکستان همکاری کرده‌اند.
طالبان وزیرستان شمالی همکاری نزدیکی با سازمان اطلاعات پاکستان دارند و نقش مهمی برای تصفیه شبه نظامیان خارجی در این منطقه ایفا می‌کنند و بر خلاف آنچه در رسانه‌ها عنوان می‌شود اختلاف بین ارتش و طالبان وزیرستان شمالی به اندازه‌ای نیست که منجر به قطع همکاری آنها شود.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
- چهارشنبه ۸ مهر ۹۴
- ۱۴:۱۱
- ۸۴۱
- ۰
